У часе Апошняй Вячэры Езус сеў за стол разам са сваімі вучнямі, каб спажыць з імі Пасху, але не толькі на знак успаміну выхаду Ізраэля з егіпецкай няволі, але ўжо на знак успаміну таго, што павінна было хутка стацца: на памяць аб сваёй смерці і змёртвыхпаўстанні як вызваленні ўсяго чалавецтва з няволі граху і смерці. «Вельмі захацелася Мне, – кажа Езус да сваіх вучняў, – есці з вамі гэтую Пасху перад тым, як буду цярпець» (пар. Лк 22, 15).
Езус павінен адысці з гэтага свету да Айца. Яго вучні і ўсе, хто дзякуючы іх слову будуць верыць у Яго, застаюцца тут на зямлі. Таму Езус падае ім хлеб як сваё Цела, выдадзенае за іх, і віно як сваю Кроў, пралітую за іх, загадваючы сваім вучням у будучым рабіць тое самае на ўспамін пра Яго.
«І, калі яны елі, Езус, узяўшы хлеб і паблагаславіўшы, ламаў і даваў вучням, кажучы: Прыміце, ешце; гэта ёсць Цела Маё. І, узяўшы келіх і аддаўшы хвалу, падаў ім і сказаў: Піце з яго ўсе, бо гэта ёсць кроў Мая новага запавету, якая ліецца за многіх дзеля даравання грахоў» (пар. Мц 26, 26).
Гэтымі словамі Езус устанавіў Эўхарыстыю, Найсвяцейшы Сакрамэнт Свайго Цела і Сваёй Крыві. Абрадам гэтага сакрамэнту ёсць літургія святой Імшы, у часе якой пасля слоў святара адбываецца перамяненне хлеба і віна ў сапраўднае Цела і сапраўдную Кроў Езуса Хрыста. Так падчас кожнай св. Імшы ўзгадваецца і бяскроўным чынам здзяйсняецца Ахвяра Езуса Хрыста, складзеная за нас Богу на крыжы. Так сам Езус, прысутны ў ахвяры св. Імшы, заступаецца за нас перад Богам Айцом, а ў святой Камуніі становіцца для нас пасілкам. Памерлы і ўваскрослы Хрыстус яднаецца з намі, умацоўвае нас, лечыць, каб мы не паддаваліся спакусе, і робіць нас здольнымі да новага хвалебнага жыцця.
Гэтак, як хрост, Эўхарыстыя з’яўляецца сакрамэнтам будавання Касцёла. Касцёл як супольнасць любові развіваецца і будуецца ў залежнасці ад любові, якая існуе паміж вызнаўцамі Езуса. Таму святы Ян Евангеліст апісвае Апошнюю Вячэру як вячэру любові. Ён пачынае ад сцвярджэння, што Езус, «палюбіўшы сваіх, што на свеце, да канца палюбіў іх» (парн. Ян 13,1), і таму як запавет даў нам сваю новую запаведзь, каб мы любілі адзін аднаго, як Ён палюбіў нас (пар. Ян 13,34).
 
Прымаць удзел у святой Імшы і прымаць святую Камунію у нашай парафіі можна кожны дзень падчас Эўхарыстыі, аднак трэба памятаць, што нельга мець цяжкіх (смяротных) грахоў.
Каб падрыхтаваць дзяцей да першай св. Камуніі трэба не пазней, як на пачатку верасня звярнуца да пробашча ,каб запісаць дзіця на катэхезу.