Стаю ля крыжа
Стаю ля крыжа, твар Хрыста сазіраю,
Старонкі жыцця свайго ў сэрцы гартаю.
Жахлівая думка мяне ўскалыхнула -
Езусу сэрца не раз я праткнула!
У скрусе гляджу, Божа, на Твае раны -
Не маю да іх я належнай пашаны.
А часу, для шчырай размовы з Табою,
Знайсці не магу, прызнаю я з тугою.
А Ты ж, Езу, прагнеш крывёю сваёю,
Што выцекла з ранаў балесных Тваіх,
Абмыць маё сэрца cа шчырай любоўю
І быць назаўсёды ў дарогах маіх.
Яскравая думка ў душу зазірнула,
Упэўнена, у сэрцы маім Ты жывеш!
Бо колькі разоў я Цябе абмінула,
А Ты на шляху маім зноў паўстаеш.
Стаю ля крыжа. Твар пакрыўся слязою.
Да сэрца свайго Ты мяне прытулі.
Жывою вадою з крыніцы сваёю
Прашу Цябе, Езу, мяне наталі.
Марыя Піскун